وسیله داخل رحمی یا آی. یو. دی

یکی از وسایل پیشگیری از بارداری برای مدت طولانی است که مورد تائید سازمان جهانی بهداشت بوده و در برخی از کشورهای در حال رشد، یکی از پرمصرف ترین و رایج ترینوسایل پیشگیری از بارداری محسوب می شوند.

دو نوع آی. یو. دی وجود دارد، در یک نوع مقدار کمی فلز مس و در نوع دیگر پروژستین یا فرم ساختگی هورمون پروژسترون تعبیه شده است. محل اصلی قرار گرفتن آن در حفره رحم است. این وسایل را در صورت نیاز میتوان تنها پس از یک معاینه پزشکی به کار برد. در ضمن نیازی به تصمیم گیری روزانه در مورداستفاده از آنها نیست.دخالت مصرف کننده در نحوه استفاده از آن بسیار ناچیز است.

چگونه از بارداری جلوگیری می کنند؟

وجود IUD در رحم با نامناسب کردن محیط داخل رحم مانع از بارداری می شود. التهاب مختصر ناشی از حضور این وسیله در رحم موجب آسیب دیدگی یا تخریب اسپرمها و تخمک می شود و در صورتیکه عمل لقاح انجام شود، مانع جایگزینی مناسب تخم لقاح یافته در جداره داخلی رحم خواهد شود.

آِیا در دوران شیردهی می توان از این وسیله (IUD) استفاده کرد؟

بله. با گذشت 6 هفته از زایمان، زمانی که رحم به وضعیت قبل حاملگی باز می گردد، می توان انواع آی یو دی را در رحم قرار داد بدون اینکه بر مقدار یا کیفیت شیر مادر تاثیری داشته باشد.

چقدر در پیشگیری از حاملگی موثر است؟

IUD یکی ار مطمئن ترین روشهای جلوگیری از بارداری است بطوریکه در طول یک سال از 1000 نفر استفاده کننده از این وسیله حدود 1 تا 6 نفر (بر حسب نوع IUD) باردار می شوند. این مقدار به اندازه روش دائمی بستن لوله های رحم است با این مزیت که هر زمان که فرد بخواهد، قابل برداشتن است. البته روشهایی مانند استفاده از قرص نیز ممکن است به همین اندازه یا بیشتر موثر باشند اما در صورتیکه به درستی مصرف شوند. در استفاده از IUD پزشک یا ماما آنرا قرار می دهد و کافیست هر ماه توسط خود فرد چک شود.

آیا بعد از برداشتن، بر میزان باروری من تاثیر می گذارد؟

خیر. آی یو دی را می توان در هر زمان از سیکل قاعدگی برداشت و از همان زمان هم اقدام برای بارداری را آغاز کرد. قابلیت باروری شما همانند پیش از گذاشتن IUD خواهد بود.

چگونه باید آنرا تهیه کنم؟

از آنجا که این وسیله باید توسط پزشک یا ماما گذاشته شود، شما باید به ایشان مراجعه کنید یا با مراجعه به مرکز بهداشتی و درمانی محله خود درخواست این روش را برای پیشگیری از حاملگی بنمائید.

بهترین زمان برای گذاردن آی. یو. دی در روزهای پایان عادت ماهانه است، زیرا گذاردن آن در این زمان راحتتر است و احتمال بارداری نیز وجود ندارد. اما فقط محدود به همین زمان نیست و برای خانمی که مطمئن است باردار نیست، در هر زمانی می توان آی. یو. دی گذاشت. در غیر از زمان خونریزی پریود، پزشک یا ماما برای اطمینان از باردار نبودن شما یک تست حاملگی درخواست می کند و برای اطمینان از نبود عفونت و التهاب لگنی شما را معاینه خواهد کرد. معمولا در مراجعه بعدی، وقتی که جواب آزمایش شما آماده شود، IUD را برای شما قرار می دهد.

چگونه جای گذاری می شود؟

پزشک یا ماما هنگام جای گذاری IUD از شما می خواهد تا روی تخت مخصوص معاینه بروید، سپس واژن را باز کرده و محل را استریل می کند، برای باز نگه داشتن دهانه رحم از وسیله ای استفاده می کند که ممکن است برای شما درد مختصری را ایجاد کند. پس از اندازه گیری عمق رحم، با استفاده از یک اپلیکاتور، IUD را داخل رحم قرار می دهد. در این مرحله ممکن است احساس انقباض داشته باشید.

با خروج اپلیکاتور، شاخه های T مانند ای یو دی باز می شود و دو رشته نخ نازک متصل به آن از دهانه رحم خارج شده و تا واژن امتداد می یابد. کل این مراحل بیش از چند دقیقه بطول نمی انجامد. ممکن است دردهای انقباضی مانند درد قاعدگی داشته باشید که برای کاهش آن می توانید یک ساعت قبل از یک مسکن مانند ایبوبروفن استفاده کنید.

شما باید در قاعدگی بعدی برای معاینه نزد پزشک یا مامای خود بروید. او هنگام معاینه مطمئن می شود که آیا IUD در محل خود قرار دارد و آیا گذاشتن آن منجر به عفونت نشده است؟ در ضمن این معاینه باید هر ساله تکرار شود.

آیا لازم است در آغاز مصرف از یک روش دیگر نیز برای جلوگیری از بارداری استفاده کنم؟

بله. برای اطمینان بیشتر، باید که در ماه اول بعد از گذاشتن IUD، از یک روش دیگر برای پیشگیری از بارداری استفاده کنید.

چطور مطمئن باشم که IUD در محل خود قرار دارد؟

شما باید بطور منظم حضور آنرا در محل کنترل کنید.

روش کنترل

ممکن است پزشک یا مامای شما روش کار را برایتان توضیح دهد. ابتدا دستهایتان را بشوئید. می توانید روی زمین چمباتمه بزنید (مانند نشستن روی توالت)، روی توالت فرنگی بنشینید یا فقط یک پا را روی صندلی بگذارید. سپس انگشت خود را داخل واژن ببرید تا جایی که دهانه رحم را لمس کنید، در این حالت باید انتهای دو نخ را لمس کنید. کافیست آنها را با نوک انگشتتان لمس کنید؛ نباید زیاد دستکاری کنید!

اگر نتوانید محل نخها را تعیین کنید یا اگر خود IUD را لمس کردید باید به پزشک یا مامای خود مراجعه کنید. در این مدت باید از یک روش مطمئن دیگر برای جلوگیری از بارداری استفاده کنید. چون وقتی آی یو دی در محل مناسب خود در رحم نباشد، در پیشگیری از حاملگی موثر نیست.

اگر شما نتوانید نخها را لمس کنید و پزشک یا ماما هم نتواند در معاینه آنها را پیدا کنی، باید از سونوگرافی استفاده کرد تا مشخص شود آیا IUD در محل خود قرار دارد یا بیرون آمده است. در 2 تا 8 درصد خانمها IUD در طول یک سال اول بیرون می آید. این احتمال در خانمهای با سن کمتر از بیست سال، آنها که هرگز باردار نشده اند، افرادی با خونریزی قاعدگی خیلی زیاد یا پریودهای دردناک همراه با کرامپ شکمی، بیشتر است.

اگر IUD شما بیرون آمده باشد می توانید دوباره اقدام به گذاشتن IUD کنید. اما 30% احتمال خروج مجدد آن وجود دارد.

زمان کنترل

بهتر است در یک ماه اول هر هفته و سپس هر ماه وجود آنرا بررسی کنید. بخصوص بعد از خونریزی پریود زمان مناسبی است زیرا احتمال اینکه IUD طول خونریزی قاعدگی بیرون بیاید بیشتر از سایر اوقات است.

چگونه برداشته می شود؟

زمانی که باید IUD شما برداشته شود، پزشک یا ماما مشابه آنچه برای گذاشتن توضیح داده شد عمل می کند. نهایتا با یک گیره نوک نخ ها را گرفته و آنرا بیرون می کشد. بازوهای T مانند آی یو دی که انعطاف پذیر هستند، خم شده و از دهانه رحم خارج می شوند. در این زمان ممکن است شما احساس انقباض داشته باشید. اگر بخواهید به استفاده از IUD برای پیشگیری از بارداری ادامه دهید، در همین جلسه برای شما IUD جدیدی گذاشته می شود.

اگر تصمیم به بارداری داشته باشید، هر زمان از سیکل قاعدگی که آماده باشید می توان IUD را خارج کرد. اما اگر بخواهید با یک روش دیگر ادامه دهید، بهتر است این موضوع را با پزشک یا مامای خود مطرح کنید. شاید بهتر باشد آنرا پس از شروع (مثلا قرص) بردارید تا از تاثیر روش دوم مطمئن شوید.

IUD چه تاثیری بر قاعدگی دارد؟

خونریزی قاعدگی طولانی تر و بیشتر می شود و ممکن است دردهای دوران قاعدگی نیز تشدید شود. در موارد استفاده از IUD حاوی مس ممکن است خونریزی بقدری شدید باشد که برای جلوگیری از کم خونی تجویز آهن لازم باشد.

البته در انواع حاوی پروژستین پس از گذشت چند ماه مقدار و زمان خونریزی قاعدگی بشدت کاهش می یابد.

عوارض جانبی استفاده از IUD چیست؟

معمولا عارضه جانبی استفاده از IUD زیاد نیست. در انواع حاوی پروژستین ممکن است آکنه، سردرد، درد و سنگینی در پستانها و افسردگی بروز کند که با گذشت زمان بهبود می یابد. این عوارض مشابه سایر روشهای هورمونی پروژستین تنها هستند و بعلت کمتر بودن مقدار این هورمون در خون استفاده کنندگان از IUD، شدت عوارض نیز کمتر از سایرین است.

آیا استفاده از آن مزایایی برای سلامتی دارد؟

پزشکان استفاده از انواع حاوی پروژستین را بعلت کاهش خونریزی قاعدگی، در افرادی که پریودهای شدید و دردناک دارند توصیه می کنند. این موضوع خطر ابتلا به کم خونی فقر آهن را در این افراد کاهش می دهد.

بعضی از مطالعات نشان داده است که استفاده از IUD خطر ابتلا به سرطان رحم را نیز کاهش می دهد.

آیا استفاده از آن مخاطراتی دارد؟

در هفته های اول پس از گذاشتن IUD خطر ابتلا به بیماری التهابی لگن (PID) وجود دارد. در این بیماری ممکن است عفونت در رحم، لوله های رحمی و تخمدانها انتشار پیدا کند و منجر به اختلالاتی شود که فرد را برای بارداری آینده دچار مشکل نماید. در موارد نادر این بیماری ممکن است کشنده باشد. بنابراین بررسی از نظر عفونت لگنی اولین و مهمترین دلیلی است که فرد باید در فاصله چند هفته تا یک ماه بعد از گذاردن IUD به پزشک یا ماما مراجعه نماید. این بیماری در صورت تشخیص به راحتی با آنتی بیوتیک قابل درمان است و هر چه زودتر تشخیص داده شود، عوارض درازمدت آن کمتر خواهد بود.

در موارد اندکی ممکن است علیرغم داشتن IUD حاملگی اتفاق افتد و در اینصورت احتمال قرار گیری تخم در خارج از رحم و بروز بارداری خارج رحمی بیشتر خواهد بود. این وضعیت بسیار جدی بوده و نیاز به اقدام درمانی سریع دارد.

بندرت پارگی رحم در حین گذاشتن IUD رخ می دهد و خونریزی و آسیب جدی را موجب می شود که می تواند منجر به اقدام جراحی برای درمان شود.

چه کسانی نباید از این وسیله استفاده کنند؟

در درجه اول خانمهایی که احتمال می رود باردار باشند. بعلاوه شما نباید از IUD بعنوان یک روش پیشگیری از حاملگی استفاده کنید اگر یکی از شرایط زیر را داشته باشید:

• ابتلا به التهاب و عفونت لگنی یا سابقه ابتلا به آن در 3 ماه گذشته

• ابتلا کنونی به یکی از بیماریهای مقاربتی یا بودن در معرض خطر ابتلا به آنها

• عفونت چرکی دهانه رحم که در آن التهاب دهانه رحم به سادگی منجر به خونریزی شده و ترشحات موکوسی همراه با چرک دارد.

• ابتلا به عفونت پس از زایمان یا عفونت پس از سقط، یا سابقه ابتلا به آن در سه ماه گذشته

• خونریزی واژینال غیر معمول با علت نامشخص

• ابتلا به سرطان رحم

• وجود فیبروم یا اختلالات ساختمانی رحم که گذاشتن IUD را ناممکن می کند

• بعلاوه شما نمی توانید از انواع حاوی پروژستین استفاده کنید اگر مبتلا به سرطان پستان یا بیماریهای کبدی باشید و نیز نباید از انواع حاوی مس استفاده کنید اگر به فلز مس آلرژی داشته یا مبتلا به بیماری نادر ویلسون باشید.

چه علائمی نشان می دهد که مشکل پزشکی ناشی از مصرف IUD ایجاد شده است؟

نشانه های خطری که باید در حین مصرف IUD نسبت به آنها هوشیار باشید عبارتند از:

درد شدید یا تیرکشنده در لگن یا پائین شکم، تب بدون علت مشخص، ترشحات غیر معمول یا با بوی تعفن، زخم و ناراحتی در واژن، درد در حین مقاربت، لکه بینی یا خونریزی بعد از نزدیکی یا در فاصله بین دو پریود، خونریزی شدید یا طولانی.

با مشاهده هر یک از علائم فوق باید سریعا با پزشک یا مامای خود تماس بگیرید. همچنین اگر مشکوک هستید که حامله باشید، مثلا با تاخیر طولانی در پریود و وجود علائمی چون حساسیت در پستانها و ویار، حتما با پزشک یا مامای خود تماس بگیرید.

موارد دیگری که در صورت مشاهده باید با پزشک یا مامای خود تماس بگیرید عبارتند از:

• زمانی که IUD شما بیرون آمده،

• اگر انتهای نخها را لمس نمی کنید، حتی در مواردی که بنظر می رسد موقعیت نخها نسبت به همیشه تغییر کرده و بلندتر یا کوتاهتر شده،

• اگر شما یا همسرتان در حین آمیزش چیزی را در انتهای واژن احساس می کنید،

• و وقتی حدس می زنید ممکن است در معرض ابتلا به بیماریهای مقاربتی قرار گرفته اید، حتی اگر هیچ علامت مشخصی نداشته باشید.

استفاده کنندگان انوع حاوی پروژسترون علاوه بر موارد فوق باید در صورت ابتلا به یرقان یا زردی و بروز سردرد شدید یا میگرن نیز با پزشک خود تماس بگیرند.

اگر همراه با داشتن IUD باردار شوم، چه می شود؟

در صورت وقوع حاملگی، اولین نکته ای که پزشک یا مامای شما می خواهد بداند این است که بارداری خارج رحمی در شما اتفاق نیافتاده باشد. برای این کار او شما را معاینه داخلی کرده و برایتان آزمایش خون و سونوگرافی درخواست می کند.

اگر بارداری نابجا وجود نداشته باشد، شما می توانید تصمیم بگیرید که به حاملگی خود ادامه دهید. در اینصورت اگر انتهای نخ ها مشخص باشد IUD شما بدون اقدام تهاجمی خارج می شود. اگر چه خارج کردن وسیله بندرت موجب سقط می شود، اما بهتر از نگه داشتن آن است زیرا خطر سقط بعلت عفونت را بالا می برد و سلامتی شما و جنین را بشدت به مخاطره می اندازد. 

آمادگی برای بچه دار شدن زوجین

آمادگی برای بچه دار شدن زوجین

هوش و توانائی ذهنی از مواردی است که هــم ژنتیک و هــم محیط اجتماعی بــه آن وابسته است.هنگام ازدواج باید توجه کرد همسری را انتخاب نمود که از نظر هوش و فهم درسطح نرمالی باشد .

این موضوع در مورد مــــادر که محیط رشد را در دوران جنینی فراهم میکند و هم از نظر تربیت دارای نقش هائی است که از عهد? پدربرنمی آید تاکید بیشتری شده است و تحصیلات زوجین نیز مهم است .

افراد فامیل چون ژنهای مشابه دارند پیدایش خصوصیات نــا مطلوب در جنین آنـــــها بیشتر است ، این در مورد خصوصیات خوب نیز صدق میکند .

زوجین باید بـا درایت و بـرنامه ریزی تصمیم بـه بچه دار شــدن بگیرند . داشتـن فـــرزند و پــرورش آن یک شغل 24 ساعتـه است . متأسفانه بسیاری از حــاملگی ها ناخواسته است و زنـان هنگامـی متوجـه آن میشوند کــه مرحلـه تشکیـل سیستمهای عصبی و عـروقی و قـلبی گذشته و به عبارتی دوران طلائی را جهت پیشگیری ازبرخی ناهنجاری ها از دست داده اند برای داشتن فرزند سالم وجود توافق اخــلاقی بین زوجین و داشتن زندگـی آرام و استطاعت مالی و وقت کافی لازم است همچنین سلامت جسم و روان زوجین و داشتـن اطلاعات کافی در مورد حاملگی و پرورش کودک از ضروریات است .

به نظر دین مبین اسلام جهت فرزند دار شدن قصد قـربت و رضای خـــــــدا را باید در نظر داشت . آرامش در زندگـــی باید وجود داشته باشد چـــون باعث گردش خون طبیعی در بدن میشود . غذای حرام در روح و روان کودک تأثیر بد میگذارد .

ادامه مطلب...

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » دق دل بعضی ها ( چهارشنبه 91/1/23 :: ساعت 6:16 صبح )

فاصله مناسب بین زایمانها

فاصله کمتر ازسه سال بین زایمان ها،حاملگی چهارم وبیشتر ،حاملگی زیر18 سال وبالای 35 سال هم سلامت مادر رابه خطر می اندازد وهم برای سلامت جنین ونوزاد آینده خطرساز است.

تنظیم خانواده: کمتر ازسه سال بین زایمان ها،حاملگی چهارم وبیشتر ،حاملگی زیر18 سال وبالای 35 سال هم سلامت مادر رابه خطر می اندازد وهم برای سلامت جنین ونوزاد آینده خطرساز است.یکی از مؤثر ترین راههای کاهش خطرات ناشی از اینگونه حاملگی ها استفاده از خدمات تنظیم خانواده است ودر این موردزن وشوهر ،هردو مسئول هستند.بنابراین لازم است آنها یک روش مناسب پیشگیری از بارداری راانتخاب وبموقع استفاده کنند.

زمان شروع استفاده ازروش انتخاب شده برای مادران شیرده وغیر شیرده متفاوت است .بدین ترتیب که باید مادرانی که فقط با شیر خود نوزادشان را تغذیه می کنند 40 روز پس از زایمان (چون تا 40 روز احتمال حاملگی کمتر است )ومادرانی که اصلا شیر خود رابه نوزاد نمی دهندیا از شیر کمکی استفاده می کنند ،20 روز پس اززایمان استفاده از روش پیشگیریرا آغاز نمایند.

توصیه می شود هر چه زودتر برای رعایت فاصله گذاری بین فرزندان وحفظ سلامت خانواده خود روش پیشگیری از بارداری مناسبی را با همفکری هم ومشورت با کارکنان بهداشتی انتخاب نمائید. 

بهداشت و تنظیم خانواده

کتاب‌ بهداشت‌ و تنظیم‌ خانواده‌ مجموعهِ‌ چهار گفتار از آیت‌ الله‌ شهید دکتر بهشتى‌ است‌ که‌ در بهار سال1351‌ در جلسات‌ انجمن‌ اسلامى‌ پزشکان‌ با عنوان‌ «بهداشت‌ و تنظیم‌ خانواده‌ از نظر اسلام» ایراد شده‌ است. سابقهِ‌ طرح‌ بحث‌ به‌ اندکى‌ پیش‌ از آن‌ جلسات‌ بازمى‌گردد. در اوایل‌ دههِ‌ پنجاه‌ سازمان‌ بهداشت‌ جهانى‌ تصمیم‌ گرفت‌ کنفرانسى‌ را در رباط، پایتخت‌ کشور مراکش، برگزار کند و دیدگاه‌ اندیشمندان‌ مسلمان‌ را در زمینهِ‌ تنظیم‌ خانواده‌ به‌ دست‌ آورد. بدین‌ منظور از صاحب‌نظران 22‌ کشور مسلمان‌ دعوت‌ کرد تا مقالاتى‌ در این‌ زمینه‌ ارائه‌ دهند. در میان‌ دانشمندان‌ شیعى‌ از دکتر بهشتى‌ نیز خواسته‌ شد تا به‌ یکى‌ از موضوعات‌ مورد بحث‌ کنفرانس‌ بپردازد. ایشان‌ موضوع‌ نازا کردن‌ و سقط‌ جنین‌ را در فقه‌ اسلامى‌ و بویژه‌ فقه‌ شیعه‌ انتخاب‌ کرد و مورد بحث‌ و بررسى‌ قرار داد و صورت‌ مکتوب‌ آن‌ را با عنوان: «حکم‌ الاجهاض‌ و التعقیم‌ فى‌ الشریعهِ‌ الاسلامیهِ» ارسال‌ کرد. ایشان‌ معتقد بود که‌ بحث‌ پیشگیرى‌ تا حد مطلوبى‌ مورد توجه‌ قرار گرفته‌ و در میان‌ فقهاى‌ اسلامى‌ تحت‌ عنوان‌ عزل‌ از آن‌ بحث‌ شده‌ است، اما بحث‌ نازا کردن‌ و سقط‌ جنین‌ نیازمند بررسى‌ جدى‌ترى‌ است، لذا این‌ بحث‌ را ادامه‌ داد. پس‌ از آن‌ فرصتى‌ فراهم‌ شد تا ایشان‌ بتواند در داخل‌ ایران، در محفلى‌ علمی، زاویه‌هاى‌ مختلف‌ این‌ بحث‌ را بکاود؛ در جمعى‌ که‌ از زبده‌ترین‌ محققان‌ کشور با تخصصهاى‌ مختلف‌ در آن‌ حضور داشتند. حاصل‌ این‌ بحثها نوارهایى‌ بود که‌ پیاده‌ شده‌ و به‌ صورت‌ کتاب‌ درآمده‌ است. بى‌گمان‌ بحث‌ تنظیم‌ خانواده‌ متضمن‌ تأکید بر رعایت‌ مصالح‌ خانواده‌ و پیش‌بینى‌ مشکلات‌ کثرت‌ عائله‌ از جنبه‌هاى‌ اقتصادی، تربیتى‌ و اجتماعى‌ است. دانش‌ بهداشت‌ و تنظیم‌ خانواده‌ براى‌ توالد و تناسل، رعایت‌ فاصله‌ میان‌ زایمانها، و درمان‌ کودک‌ و مادر، نظمى‌ را پیشنهاد مى‌کند و معتقد است‌ براى‌ هر خانواده‌ رعایت‌ تناسب‌ معیشت‌ با تعداد عائله‌ ضرورى‌ است. مهمترین‌ فراز بحث‌ دکتر بهشتی، که‌ در عین‌ حال‌ طولانى‌ترین‌ قسمت‌ را تشکیل‌ مى‌دهد، بحث‌ سقط‌ جنین‌ است؛ زیرا از نظر اکثر متفکران‌ و اندیشمندان‌ مسلمان، و همچنین‌ صاحب‌نظرانى‌ که‌ در این‌ بحث‌ علمى‌ حضور داشته‌اند، تنظیم‌ خانواده‌ و روشهاى‌ پیشگیرى‌ چون‌ عزل‌ و مانند آن‌ بدون‌ اشکال‌ است، اما نسبت‌ به‌ سقط‌ جنین‌ بحث‌ و تردید وجود دارد. مهمترین‌ نگرانى‌ در نظر این‌ گروه‌ شائبه‌ قتل‌ نفس‌ است.

ادامه مطلب...

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » دق دل بعضی ها ( چهارشنبه 91/1/23 :: ساعت 6:11 صبح )

بهترین زمان باروری!؟

تخمک‌گذاری چیست؟

تخمک‌گذاری به زمانی گفته می‌شود که یک تخمک (یا در برخی موارد نادر بطور طبیعی بیشتر از یک تخمک) از تخمدان آزاد می‌شود و این زمان را “دوره باروری” در سیکل قاعدگی می‌نامند.

هر ماه، یک تخمک در درون تخمدان شما به بلوغ می‌رسد. هنگامی که اندازه آن به حد معینی رسید، تخمک از تخمدان آزاد شده و درونِ لوله‌های فالوپ، به طرف رحم حرکت می‌کند. اینکه در هر بار، کدام تخمدان یک تخمک آزاد می‌کند، نسبتا نامشخص است. آنچه مشخص است این است که وظیفه تخمک‌گذاری در سیکلهای قاعدگی به صورت منظم و یکی در میان، بین تخمدانها تقسیم نمی‌شود.

ادامه مطلب...

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » دق دل بعضی ها ( چهارشنبه 91/1/23 :: ساعت 6:8 صبح )

برای تشخیص زودرس سرطان دهانه رحم

پاپ اسمیر چیست ؟

پاپ اسمیرتستی است برای تشخیص زودرس سرطان دهانه رحم یا سرویکس.سرطان دهانه رحم در گذشته شایع ترین علت مرگ ومیربود.اما در حال حاضربا انجام این تست میزان مرگ ومیر این سرطان بسیار کاهش یافته است.خانم ها با مراجعه به متخصصین زنان می توانند به راحتی ازمایش پاپ اسمیررا انجام دهند .این نمونه برداری بسیار آسان میباشد وبدون درد و بیهوشی در مطب صورت میگیرد. نمونه روی یک لام شیشه ای کشیده شده وبه ازمایشگاه ارسال می شود.

قبل از نمونه گیری این نکات رعایت شود :

48ساعت قبل از انجام تست مقاربت صورت نگیرد.

یک هفته قبل از نمونه گیری از پمادهای وازینال استفاده نشود.

این تست برای تمام خانم هایی که فعالیت جنسی دارند یا داشته اند الزامی است.

تست پاپ اسمیر ابتدا سالانه انجام می شود ودر صورتکه سه سال متوالی این تست منفی باشد هر سه سال یک بار می توان ان را انجام داد.

منبع : سایت دکتر ظهرابی

جنسیت جنین چگونه شکل می‌گیرد؟

«دختر و پسر ندارد. مهم این است که فرزند سالم باشد.» این جمله کلیشه‌ای را بارها و بارها شنیده‌ایم.

اما واقعیت آن است که اعماق دل افراد معمولا چیز دیگری می‌گوید. به واقع انسان موجودی انتخابگر است و آرزوی دیرینه‌اش این بوده که جنسیت فرزندش را خودش تعیین کند و به اصطلاح جنسش جور باشد. این روزها بحث تعیین جنسیت جنین به موضوع داغی تبدیل شده که خیلی از همسران حتی در جوامع پیشرفته و تحصیلکرده‌ها به دنبال آنند. اما آیا واقعا می‌توانیم جنس فرزندمان را خود انتخاب کنیم؟

تلاش برای انتخاب جنسیت فرزند از گذشته‌های دور وجود داشته است. بسیاری از توصیه‌های افسانه‌ای که برای پسردار شدن پادشاهان ساخته شده بود، هنوز هم در میان مردم رواج دارد. در تفکرات سنتی و قدیمی بیشتر انگشت اتهام جنسیت کودک، متوجه زن بود. دلیل آن هم این بود که هنوز مردم نمی‌دانستند دختر یا پسر بودن فرزند را سلول‌های جنسی مرد تعیین می‌کنند، اما امروزه با رشد علم، رویه عوض شده است. به جرات می‌توان گفت بزرگ‌ترین تغییر ذهنیت بشر در خصوص جنسیت فرزند این است که امروزه در بسیاری از نقاط دنیا تمایل برای داشتن فرزند دختر بر پسر پیشی می‌گیرد. انگار با پیشرفت علم و فناوری، آرزوهای ما آدم‌ها هم رشد می‌کند و بزرگ‌تر می‌شود. راستی اگر انتخاب جنسیت فرزند آسان بود چند درصد افراد دختر یا پسر بودن کودکشان را انتخاب می‌کردند؟

سال‌هاست که دانشمندان اعلام کرده‌اند هریک از والدین نیمی از آرایش ژنتیکی کودکشان را تامین می‌کنند. در خصوص تعیین جنسیت نیز این مساله صادق است، به نحوی که از دو کروموزم جنسی که هر فرد در سلول‌هایش دارد، یکی از پدر و یکی نیز از سوی سلول جنسی مادر تامین شده است. در واقع مادر از نظر جنسی دارای فرمولXX است و تنها قادر است که برای تامین کروموزم جنسی فرزندش یک کروموزمX به او بدهد. اما سلول‌های جنسی مردانه دارای دو نوع هستند. نیمی از آنها حاوی کروموزم جنسیY و نیمی دیگر حاویX است. بنابراین بسته به این‌که کدام نوع اسپرم (حاویX یا‌Y) با تخمک که حاویX است ترکیب شود، جنس جنین مشخص می‌شود. اگر اسپرم حاوی کروموزمY موفق به نفوذ در تخمک شود، جنین پسر خواهد بود و اگر اسپرم حاویX به تخمک وارد شود جنین دختر خواهد بود. در واقع تمام روش‌های توصیه شده برای انتخاب جنسیت فرزند، چنانچه کارایی داشته باشند پیش از وقوع حاملگی موثرند. حتی پس از چند ثانیه از لقاح دیگر نمی‌توان جنسیت جنین را تغییر داد، زیرا بلافاصله پس از ورود اولین اسپرم به تخمک، غشایی محکم در اطراف آن ایجاد می‌شود که اجازه ورود اسپرم دیگری را نمی‌دهد.

ادامه مطلب...

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » دق دل بعضی ها ( چهارشنبه 91/1/23 :: ساعت 6:3 صبح )

آشنایی با اثرات جانبی قرص‌های ضدبارداری

قرص‌های ضدبارداری حاوی هورمون‌هایی هستند که از تخمک‌گذاری تخمدان‌های زن جلوگیری می‌کنند.

این قرص‌ها در بسیاری از زنان باعث اثرات جانبی می‌شوند، که اغلب پس از دو یا سه ماه برطرف می‌شود.

از جمله اثرات جانبی قرص‌های ضدبارداری می‌توان به اینها اشاره کرد:

• خونریزی در فواصل قاعدگی‌ها.

• دردناک‌شدن پستان‌ها.

• تهوع و استفراغ.

• تغییرات در میل جنسی.

• اگر این اثرات بیش از سه ماه به طول انجامد، باید با دکترتان مشورت کنید.

همشهری آنلاین

فیبروئید رحمی
فیبروئید یا فیبروم رحمی، رشد توده‌‌های خوش‌خیم در دیواره رحم، یکی از بیماری‌های رایج در زنان است
حدود 25 تا 30 درصد زنان در سنین باروری مبتلا به علائم ناشی از وجود این رشد بافتی غیرسرطانی با قوام لاستیکی در دیواره رحم هستند. تعداد بسیار بیشتری از این زنان با وجود داشتن فیبروئید بدون علامت هستند.
فیبروئید می‌تواند کیفیت زندگی یک زن را به شکل وسیعی تحت تاثیر قرار دهد. برای مثال فیبرویید‌های بسیار بزرگ می‌توانند اندازه رحم را تا حد رحمی که سه ماهه باردار است افزایش دهند و یبوست یا تکرر ادرار را سبب شوند.
فیبروییدها همچنین احتمال ناباروری و زایمان زودرس را زیاد می‌کنند.
شایع‌ترین شکایت در فیبروئیدخونریزی غیرمعمول قاعدگی همراه با دفع لخته است که به آن "منوراژی" می‌گویند. این خونریزی شدید معمولا کم‌خونی فقر آهن را به دنبال دارد.
هیچکس به درستی علت ایجاد فیبروئید را نمی‌داند. ژن‌هایی که رشد سلول‌های عضلانی دیواره رحم را تسریع می‌کنند، می‌توانند در این امر دخیل باشند. ناهنجاری‌های عروق خونی رحم هم می‌تواند عامل موثری به حساب آید. وجود استروژن و پروژسترون می‌تواند به نوعی در این امر دخیل باشد. فیبروئید به ندرت قبل از اولین قاعدگی بروز می‌کند. حاملگی رشد آن را افزایش می‌دهد و با یائسگی شروع به پسرفت می‌‌کند.
تا اواخر سال‌های دهه 90 هیسترکتومی (درآوردن رحم با جراحی) از اولین انتخاب‌های درمانی به شمار می‌رفت. پس از آن روش‌های غیرتهاجمی‌تری برای درمان انواع متفاوت فیبروئید در اختیار قرار گرفت.
فیبروئیدها با توجه به محل بروز آنها تقسیم‌بندی می‌شوند. عموما در یک فرد بیش از یکی از آنها پیدا می‌شود.
شایع‌ترین شکل فییروئید، فیبروئید داخل‌جداری است که در دیواره رحم رشد نموده و گاه خونریزی شدید قاعدگی، تکرر ادرار و در برخی موارد دردهای ناحیه پشت و لگن را سبب می‌گردد.
فیبروئید تحت‌مخاطی نادرترین شکل این عارضه است. این نوع فیبروئید در زیر آندومتر رحم (پوشش داخلی رحم) ‌رشد کرده و می‌تواند به درون حفره رحمی گسترش یابد. این نوع خونریزی شدید قاعدگی را سبب می‌شود و ارتباط تنگاتنگی با نازایی دارد. برخی از فیبروییدها پایه‌دار بوده و بر روی ساقه‌ای سوار هستند.
فیبروییدهای تحت‌صفاقی در جهت خارج از رحم رشد نموده و گاه بر روی یک پایه قرار دارند. این نوع فیبروئید معمولا خونریزی نمی‌دهد، اما می‌توانند تولید فشار نمایند. همچنین به ندرت پیچ خورده و تحلیل رفته یا دردناک می‌شوند. ادامه مطلب...

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » دق دل بعضی ها ( چهارشنبه 91/1/23 :: ساعت 6:0 صبح )