پیامدهاى پیوند پایدار زندگی
پیوند خانوادگی، پوشش از گناه
لباس، عیب را مى‌پوشاند، حسن را ظاهر مى‌کند و انسان را از سرما و گرما در امان نگه مى‌دارد. یکى از نعمت‌هایى که خدا نازل کرده است، لباس است. لباس‌ها هم البته متفاوتند؛ یک نوع لباس است که افراد مى‌پوشند و زود ضایع مى‌شود. یک نوع لباس‌هایى هم هست که خیلى گران است، اما زود از بین مى‌رود و نمى‌شود از آن زیاد استفاده کرد. بعضى لباس‌ها هم وجود دارد که هم مطابق اندام است و هم پردوام. این مربوط مى‌شود به تار و پود لباس که تار و پود بادوام داشته باشد یا نه؟
در ازدواج هم اگر جهت ازدواج مال و جمال زن باشد، این تار و پودش از مال و جمال و دقیقا مثل همان پارچه‌هایى مى‌شود که خیلى هم زیبا هستند اماهمین که به تن کردى زود پاره مى‌شود و دوامى ندارد. زن هم همین‌طور است. اگر پایه پیوند درازدواجش باشوهر به جهت مال یا جمال باشد، کم‌دوام است. اما اگر ازدواج براى دین و مروت هر دو یا دین و حیاى زن باشد، این ازدواج مبارک است و دوام هم پیدا خواهد کرد. لذا در روایات داریم که اگر کسى زن بگیرد براى مال یا جمالش، خداوند او را واگذار مى‌کند به همان چیزى که خودش انتخاب کرده است. اما اگر زن را انتخاب کند براى حیا و دین و دیانتش، خداى تعالى آن دین را حفظ مى‌کند و مال و جمال را هم خودش عنایت مى‌فرماید، بنابراین در انتخاب همسر اصل را بر تقوا ودین بگذارید.
نکته دیگر اینکه گاهى اوقات لباسى را مراعات مى‌کنند، دوام پیدا مى‌کند. گاهى مراعاتش نمى‌کنند، زود از بین مى‌رود. موضوع دیگر این است که یک لباس مى‌بایست نه تنگ و نه گشاد بلکه باید متناسب با اندام باشد. خیاط مى‌داند که اگر لباس تنگ یا گشاد بود، بایستى شکافته شود. اخلاق زن و مرد براى یکدیگر شبیه به یک لباس است. سختگیرى آنها همانند لباس تنگ و سهل‌انگارى آنها همانند لباس گشاد است.پس همان‌طور که لباس باید نه تنگ باشد نه گشاد، اخلاق هم مى‌بایست نه از نوع سختگیرى باشد و نه از نوع سهل‌انگاری. نکته آخر اینکه از این آیه دقیقا استفاده مى‌شود که ازدواج نکردن یک نوع برهنگى است واین برهنگى نقص است؛ چون زن لباس مرد است و مرد هم لباس زن، البته هنگامى که مرد و زن لباس همدیگر باشند، نظافت لباس و حفظ لباس به عهده خودشان است؛ یعنى اگر کسى لباسش عیب پیدا کرد، سعى مى‌کند عیب لباس خود را رفع کند اگر گوشه‌اى از آن پاره شد آن را مى‌دوزد و اگر کثیف شد آن را مى‌شوید. اگر کسى لباسش پاره شد نمى‌آید آن پارگى را بیشتر کند یا اگر کثیف شد آن را کثیف‌تر کند، بلکه سعى مى‌کند نقص لباس خود را رفع یا پنهان نماد. پس مرد اگر زنش نقصى و یا ضعفى دارد نباید آن را مطرح سازد. بلکه باید بکوشد آن را پنهان یا رفع نماید و همین‌طور زن نسبت به شوهر. پس بر این اساس با هم قراربگذارید که لباس یکدیگر باشید، عیوب یکدیگر را بپوشانید و از روى مهربانى رفع کنید. کسى که با لباس خودش دعوا نمى‌کند، کسى که با لباس خودش لجاجت نمى‌کند، هرکسى لباس خودش را دوست مى‌دارد و سعى مى‌کند که آبرومندانه آن راحفظ کند.
بنابراین زن و شوهر باید سعى‌شان بر این باشد که با هم حالت تمیز کردن را داشته باشند. انسان وقتى که لباس را شستشو مى‌کند، با لباس که عداوت ندارد چون آن را دوست دارد، مى‌شوید. لباسى که به آن علاقه ندارد اگر هم چرکى پیدا کند آن را شستشو نمى‌دهد واگر هم عیبى داشته باشد آن را نمى‌پوشاند بنابراین اگر انتقادى به هم داریدبر مبناى ایرادگیرى نباشد بلکه بر مبناى محبت واحسان باشد. زبانتان هم نسبت به هم زبان ایراد نباشد، زبان خدمت و ارادت باشد. این زبان نعمتى است که خدا به انسان داده است. اگر انسان حالتش، حالت تحکم و زورگویى بود دنیا برایش مشکل و سخت مى‌شود. اگر زبانش زبان شماتت و نفرین بود یا زبان بهانه‌جویى بود،عمر را و زندگى را بر خودش تلخ مى‌کند اما اگر زبانش زبان محبت بود بسیارى از گره‌هاى کور را باز مى‌کند.
ادامه مطلب پیامدهاى پیوند پایدار زندگی...
نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » دق دل بعضی ها ( سه شنبه 91/7/18 :: ساعت 2:59 عصر )
