تفاوت دختران و پسران در مهارت‌های فیزیکی :

به‌طور معمول بلوغ در دختران زودتر از پسران رخ می‌دهد (11 تا 13 سالگی برای دختران و 13 تا 15 سالگی برای پسران). حداکثر رشد استخوانی دختران در 12 سالگی و پسران در 14 سالگی مشاهده می‌شود. حداکثر میزان رشد تودة عضلانی دختران در 12 سالگی و پسران در 5/15 سالگی است. شکل‌گیریف کلیف رشدف موهای میانی بدن در دخترها بین 13 تا 14 سالگی و در پسرها بین 14 تا 15 سالگی است.

به‌طورکلی، در سنین بلوغ، بیشترین تغییرات در ویژگی‌های چهره در پسران مشاهده می‌شود. برعکس، دختران در مقایسه با پسران مستعد ذخیرة چربی می‌شوند. تغییرات صدا مورد دیگری است که در دختران و پسران به شکل متفاوتی بروز می‌کند. صدای پسرها در حدود 15 تا 16 سالگی تغییر می‌کند و این ویژگی در دختران بروز نمی‌کند.

دوران بلوغ در حدود 5/1 تا 5 سال طول می‌کشد. پس از این دوران، پسران نسبت به دختران برتری فیزیکی می‌یابند: قلب و ریه‌ها بزرگ‌تر می‌شود، عضلات رشد بیشتری دارند، فشار خون بالاتر می‌رود و تغییراتی از این قبیل. در سیر تکامل انسان، این ویژگی‌ها به نرها توانایی داده تا بتوانند، در شکار، جنگ و جابه‌جا کردن اشیای بزرگ و سنگین، نسبت به موجودات ماده برتری یابند. امروزه این ویژگی‌های فیزیکی در فعالیت‌های ورزشی نمایان می‌شود: قهرمانان مرد در مقایسه با قهرمانان زن، با وجود تمرین‌های مساوی، نتایج و رکوردهای بهتری به‌دست می‌آورند. در دوران کودکی، دخترها و پسرها در پرشف طول، دو سرعت و طناب‌ زدن عملکرد مشابهی دارند. اما در 17 سالگی، برتری پسران در این زمینه‌ها عمومیت دارد. از هر 10 پسر، 9 نفر از دخترها جلو می‌زنند!

اما به اعتقاد برخی از زیست‌شناسان، تفاوت‌های کوچک میان دو جنس در انجام دادن فعالیت‌های ورزشی از دوران کودکی قابل تشخیص است. مثلا ً در 90 درصد از کودکان 2 تا 7 ساله، پسران در پرتاب اشیا (از نظر سرعت و فاصله) موفق‌تر از دختران هستند. پسران این برتری را مدیون تفاوت‌های طبیعی، بخصوص در طول استخوان زند زبرین (یکی از دو استخوان تشکیل‌دهندة ساعد دست)، هستند. این تفاوت حتی در سه‌چهارم جنین‌های پسر دیده می‌شود.

از نظر خصوصیات رفتاری، پسرها از نخستین سال‌های زندگی خطرپذیرتر از دخترها هستند. به همین علت، پسران خردسال بیشتر از دختران همسن‌وسالشان دچار سوانح و حوادث می‌شوند. طبق آمار به‌دست‌آمده در اروپا، این حوادث برای 4/9 درصد از پسران و 5/6 درصد دختران زیر 4 سال اتفاق می‌افتد. در گروه سنی 5 تا 9 سال، این حوادث برای 4/9 درصدف پسران و 5/7 درصد از دختران؛ و در گروه سنی 10 تا 14 سال، برای 2/14 درصد پسران و 7 درصد از دختران رخ می‌دهد. این تفاوت‌ها در مورد برخی بیماری‌ها و آسیب‌ها واضح‌تر است. مثلا ً میزانف ابتلای پسرها به اختلال بیش‌فعالی دو برابر دخترهاست. جنسف قوی‌تر پس از بلوغ نیروی جسمی را به‌راحتی به رفتار و گفتار خشن تغییر می‌دهد. یک تحلیل آماری 20 ساله در 31 کشور نشان می‌دهد که 5/89 درصد از جنایتکاران این جوامع مرد بوده‌اند.

با وجود اینکه زنان به‌طور متوسط، در برخی از ویژگی‌های فیزیکی مانند قد، وزن، حجم تودة عضلانی، حجم قلب، میزان اکسیژن‌گیری خونی و میزان هموگلوبین از مردان عقب‌ترند، در مقابل، زنان از مردان مقاوم‌ترند. در همة کشورها، طولف عمرف زنان از طولف عمر مردان بیشتر است. میانگینف «امید به زندگی» در اروپا برای زنان 79 سال و برای مردان 72 سال است. هرچه کشوری از نظر اقتصادی و تکنولوژی پیشرفته‌تر باشد، این فاصله بیشتر به ‌نفع زنان است.

مرگ‌ومیر مردان در همة گروه‌های سنی بیشتر از مرگ‌ومیر زنان است. این پدیده از کودکی شروع می‌شود: بلوغف دیررس پسران، تأثیرف منفی هورمون‌های مردانه بر دستگاه ایمنی و میزانف بالاتر سطح سوخت‌وساز پایه. پسرها در برابرف مشکلات و مسائلف محیطی و غذایی حساس‌ترند. یک گروه تحقیقاتی به مسئولیت ر. مارتورل (R. Martorell)، با بررسی یک جمعیت فقیر 249 نفری از سرخپوستان بومی گواتمالا با 26 سال سن، مشاهده کرد که، در سه‌سالگی، پسرها و دخترها به نسبت مساوی از تأخیر در رشد به‌دلیلف سوءتغذیه و عفونت رنج می‌برند، اما این تأخیر بر دو جنس تأثیرهای متفاوتی برجا می‌گذارد: یک‌سوم پسرها پس از سه‌سالگی دچار اختلال شناختی (عامل اختلال در یادگیری) می‌شوند، درحالی‌که این نسبت در دخترها یک به ده است.

پسرها در برابر بیماری‌های شایع‌تر، مانند سرطان‌ها، بیماری‌های قلبی‌ـ‌عروقی، بیماری‌های مغزی، دیابت، سیروز کبدی و بیماری‌های کودکان بسیار آسیب‌پذیرترند. همان‌طور که آمار مرگ‌های خشن (در اثر خودکشی، قتل، تصادف‌های رانندگی، سوانح شغلی و حرفه‌ای و...) نیز این یافته را تأیید می‌کند