افسانه ی عشقی (1) عشق حقیقی بر همه چیز فائق می شود
همگی ما در اعماق وجود خود ، به طرزی اسرارآمیز این افسانه را باور داریم ، اگر واقعاً عاشق باشیم ، خوشبخت خواهیم شد و بر تمامی مشکلات فائق خواهیم آمد .
تمرین :به روابط گذشته یا مشکلاتی که در اوج خود دارید بیاندیشید و جای خالی را در جمله ی زیر پر کنید .فهرستی از حداقل چندین جمله را که درباره ی گذشته تان صدق می کند تهیه کنید .
ـ اگرعاشق همسر خود باشم ، این مسئله (مشکل )دیگر اهمیتی نخواهد داشت .
ـ اگرعاشق همسر خود باشم ، این مسئله ..........دیگر اهمیتی نخواهد داشت .
ـ اگر عاشق همسر خود باشم ، این مسئله ............... دیگر اهمیتی نخواهد داشت .
1 ـ ................................
2-................................
3-................................
4-................................
5-................................
6-................................
7-................................
8-................................
9-................................
10-...............................
مثال :اگر عاشق همسر خود باشم ، دیگر اهمیتی ندارد که :
ـ جاذبه ی جنسی چندانی بین ما وجود ندارد .
ـ او تمام وقت از من انتقاد می کند .
ـ ما همیشه بر سر این که چگونه بچه هایمان را بزرگ کنیم ، دعوا داریم .
ـ زنم مرا تحریک نمی کند .
ـ او شغلی ندارد و دو سال اخیر هم بیکار بوده است .
ـ خلق و خوی بدی دارد و یک دفعه منفجر می شود .
ـ من با بچه های او کنار نمی آیم .
ـ او مشکل می تواند احساساتش را بیان کند .
ـ خانواده اش مرا قبول ندارند .
ـ من بچه می خواهم ولی او نمی خواهد .
ـ او هنوز نامزد قبلی اش را فراموش نکرده است و نسبت به او احساسات منفی دارد .
ـ او سی سال از من بزرگتر است .
ـ ما در دو نقطه ی مختلف کشور زندگی می کنیم .
در زیر برخی از عواقب باور به افسانه ی عشقی (1)آمده است :
1 ـ شما از رو به رو شدن با مشکلات زندگی خود و یا ارائه ی راه حل های این مشکلات با گفتن این جمله به خود اجتناب می کنید که :«اگر ما عاشق یکدیگر باشیم ، هیچ یک از مشکلات و تفاوت های ما اهمیت چندانی نخواهند داشت ».
2-شما با گفتن این جمله به خودتان که :«اگر بیشتر به او مهر بورزم ، او تغییر خواهد کرد »در روابط خالی از مهر و خشونت بار ، خواهید ماند .
کیمبرلی بیست و هشت ساله و شوهرش دیوید ، سی ساله ، روزی با امید به نجات ازدواج شان ، پیش من آمدند .آن ها مدت شش سال بود که با یکدیگر زندگی می کردند ، اما به نظر نمی رسید که بدون بحث مداوم ، قادر باشند با یکدیگر کنار بیایند .کیمبرلی در حالی که اشک در چشمهایش حلقه زده بود ، گفت :«من دیوید را خیلی دوست دارم اما او همیشه از من انتقاد می کند و این موضوع مرا دیوانه کرده است .از این کار او بیزارم .من از کیمبرلی خواستم فهرستی از گله و شکایاتی را تهیه کند که از شوهرشدارد.«دیوید مرد آرام و ساکتی است .او نسبتاً درون گرا است .از معاشرت و نشست و برخاست با آدم ها ، زیاد لذت نمی برد ؛ ولی من دقیقاً نقطه ی مقابل او هستم .برون گرا ، پرحرف ، عاشق وقت گذراندن با دوستان و دوستدار زندگی با هیجان .بسیاری از اوقات حوصله ام از دست او سر می رود .به نظر می رسد که ما چیزی نداریم که درباره ی آن با هم صحبت کنیم و من احساس می کنم مرتباً او را از لاک خودش بیرون می کشم ».
دیوید با تنش پاسخ داد ، «من همیشه به کیم گفته ام که من همین طوری هستم .من می خواهم او را خوشحال کنم ، اما احساس می کنم او می خواهد کسی باشم که نیستم .من همین هستم که هستم و واقعاً دوست ندارم که تغییر کنم ».
همین که بیشتر صحبت کردیم ، متوجه شدم که کیمبرلی به این علت با دیوید ازدواج کرده بود که به دنبال ثبات در زندگی اش بوده است .نامزد قبلی کیمبرلی به او خیانت کرده بود .ذهن او چنان مشغول این موضوع بود تا مطمئن شود دیوید مرد خوبی است که هرگز فرصت این را پیدا نکرده بود از خود بپرسد آیا آن ها با هم تفاهم دارند یا خیر .کیمبرلی و دیوید اختلافات زیادی در سبک زندگی ، خلق و خوی و شخصیت با یکدیگر داشتند و غیر ممکن بود که زندگی هماهنگی داشته باشند .آن ها یکدیگر را خیلی دوست داشتند اما این عشق برای خوشبختی آنان کافی نبود .
کیمبرلی به افسانه ی عشقی (1)اعتقاد داشت که :«عشق حقیقی بر همه چیز فائق می آِید »و رابطه اش را با دیوید ادامه داده بود ؛ به امید این که اگر دیوید را بیشتر دوست داشته باشد ، او تغییرخواهد کرد و هرگز این امکان را در نظر نگرفته بود که دیوید تغییر نکند ، به این علت که نمی خواست تغیر کند .او سعی می کرد همسر ایده آل باشد و بر این باور بود که عشق او می تواند دیوید را تغییر دهد .
متأسفانهباور به این افسانه ی عشقی می تواند برای شما دلی شکسته و حتی ضرر جسمانی به همراه داشته باشد ، زیرا شما را متقاعد می کند در رابطه ای باشید که سالم نیست .کسانی که اعتماد به نفس پایینی دارند و گذشته ای مملو از نادیده انگاشته شدن یا آزار و اذیت دیدن ، بیشتر خود را در روابط مسمومی قرار می دهند که بیرون آمدن از آن برایشان مشکل است .این گونه افراد مدام خود را متقاعد می کنند که اگر موافق شوند همسر خود را بیشتر دوست داشته باشند ، رفتارنامطلوب آن ها از بین خواهد رفت و با عشق جایگزین خواهد شد . اما این دامی بیش نیست .اختلافات رفتاری همسر شما تحت کنترل نیروهایی است که هیچ گونه ربطی به مهر ورزیدن یا نورزیدن شما ندارد .
3 ـ از لحاظ روحی خود را زجر می دهید و هنگامی که ازدواج نمی تواند موفق شود با گفتن این جمله به خود ، خود را مقصر می دانید که :«اگر بیشتر او را دوست می داشتم ، توانسته بودم رابطه را حفظ کنم ».
آیلین پنجاه و چهار ساله ، به مدت سی و یک سال بود که با رائول ، شصت ساله ، ازدواج کرده بود .رائول یک الکلی بود که خشم و عدم مسئولیت پذیریش ، آیلین و سه بچه ی آن ها را شکنجه کرده بود .آیلین پس از خواهش و تمنا از شوهرش که برای ترک اعتیادش کمک بگیرد ،با این حقیقت رو به رو شد که در تمام مدت، مشکل رائول را نادیده می انگاشته است .به این امید که اوضاع بهتر شود .او سرانجام موفق شد که این ازدواج را ترک کند .دو سال پیش از طلاق ، برای مشاوره و کمک گرفتن در حالی که احساس افسردگی می کرد ، پیش من آمد .وقتی از آیلین پرسیدم که چه چیز او را اذیت می کند گفت :« احساس می کنم گناهکارم »
پرسیدم :«احساس گناه به دلیل ترک شوهرت ؟ »
آیلین در حالی که اشک در چشمانش حلقه زده بود گفت :«نه فقط به این دلیل که از او جدا شوم .بلکه به دلیل آن که بیشتر تلاش نکردم تا او را نجات دهم . احساس می کنم که او را تنها گذاشتم .شاید اگر بیشتر به جلسات گروه درمانی انجمن الکلی های گمنام رفته بودم ، می توانستم موفق شوم او را بهتر درک کنم و او نیز از مشروب خواری خود دست می کشید ، یا شاید اگر با او مهربان تر بودم و اسباب رضایت او را بیشتر فراهم می کردم ، او مشروب خوردن را ترک می کرد ».
هر چه بیشتر صحبت کردیم ، بیشتر مشخص شد که آیلین هنوز خود را به دلیل شکست در نجات ازدواج اش تنبیه می کرد .مادر آیلین همیشه به او گفته بود :«زن خوب در سختی و آسایش در کنار شوهرش می ماند »بنابراین آیلین احساس می کرد همسر نالایقی است .افسردگی آیلین به دلیل باور به افسانه ی عشقی (1)بود .به این معنا که اگر او رائول را بیشتر دوست داشته بود ، رائول از اعتیاد خود دست می کشید . واقعیت عشق با یک افسانه ، بسیار فرق دارد .عشق پایه و اساس یک ازدواج خوب است اما اگر قرار باشد که رابطه زنده بماند و رشد کند به چیزی به مراتب بیش از عشق احتیاج دارد .

واقعیت افسانه ی عشقی (1)چنین است :

عشق برای موفقیت یک ازدواج کافی نیست ،به این معنا که رابطه به تفاهم و تعهد نیازمند است .
حقیقتی تلخ این است که تنها تعداد کمی از روابط به این دلیل که دو طرف یکدیگر را به اندازه ی کافی دوست ندارند ، پایان می پذیرد .رابطه به این دلیل پایان می پذیرد که آن دو با هم تفاهم ندارند .
من این موضوع را به واسطه ی تجارب تلخ خود می دانم .مانند بسیاری از مردم که همسر مناسبی ندارند ، من هم سعی می کردم عدم تفاهم را با سعی و تلاش بیشتر و با شدت هرچه تمامتر عشق ورزیدن ، جبران کنم .اما در پایان باز تفاهم کافی برای زندگی و آرامش و خوشبختی نداشتیم .سال ها خود را سرزنش می کردم که اگر بیشتر مهر ورزیده بودم ، تفاوت هایمان دیگر مهم نمی بود اما حال می دانم که اشتباه فکر می کردم .البته که تفاوت ها اهمیت دارند . گاه به آن میزان که زندگی هیجان انگیزتر بشود ، اما بیشتر موارد به این منجر می شود که رابطه را ناسالم و نارضایت بخش می کند .در سرتاسر باقی مانده ی مقاله با جزئیات بیشتری به این موضوع خواهیم پرداخت که آیا با شخص مقابل تفاهم دارید یا خیر ؟